زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

فضه نوبیه خادمة حضرت فاطمه





فضه یکی از بانوانی است که در کربلا حاضر بوده و در زمره اسیران کربلا می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ - معرفی فضه
۲ - حضور در کربلا
       ۲.۱ - ممانعت از تاختن اسب بربدن امام حسین
       ۲.۲ - اسارت فضه
۳ - وداع امام حسین با فضه
۴ - وفات فضه
۵ - پانویس
۶ - منبع

۱ - معرفی فضه



فضّه فرزند پادشاه هند بود كه پس از اسارت به دست مسلمانان ، توسّط پیغمبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به خدمت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) در آمد. وى داراى فضائل و ارزشهاى والايى است كه در كتاب‌هاى تاريخى، تفسيرى به آنها اشاره شد.
[۱] محلاتي، ذبیح الله، رياحين الشريعة، ج ۲، ص ۳۱۳.
[۲] مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۴۱، ص ۲۷۳.    
در شمارى از منابع فضّه نوبيّه ثبت شده است.
[۳] ابن اثیر، ابو الحسن، اسد الغابة، ج ۵، ص ۵۳۰.    
[۴] عسقلانی، ابن حجر، الاصابة فی تمییز الصّحابة، ج ۸، ص ۲۸۱.    

او همچنين يكى از حافظان قرآن بود كه با مردم به وسيله آیات الهی سخن مى‌گفت.
[۵] حسون، محمد، اعلام النساء المؤمنات، ص ۵۹۶.
[۶] مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۴۱، ص ۲۷۳.    


۲ - حضور در کربلا



فضّه از جمله كسانى است كه پس از حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) افتخار خدمتگذارى حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) را داشت و در كنار آن حضرت در كربلا حضور داشته است.
[۷] فاضل دربندی، آقا بن عابد، اسرار الشهادة، ج ۲، ص ۶۳۰.    
[۸] حائری مازندرانی، مهدی، معالى السبطين، ج ۲، ص ۲۲۸.
[۹] عاشورا چه روزى است، ص ۲۹۰.


۲.۱ - ممانعت از تاختن اسب بربدن امام حسین


بنا به گفته برخى منابع زمانى كه دشمنان اهل بیت(علیهم‌السلام) تصميم گرفتند با اسب بر بدن امام حسین (علیه‌السلام) و شهیدان بتازند، فضّه خدمت حضرت زينب (سلام‌الله‌علیها) عرض كرد: سفينه غلام آزاد شده پيغمبر هنگامى كه در ميان دريا كشتى‌اش شكست و به جزیره افتاد، توسّط شيرى كه در همان نزديكى بود راهنمايى شد و نجات پيدا كرد. اكنون كه دشمنان چنين تصميم شومى دارند اجازه بده بروم سراغ شيرى كه در اين نزديكى‌ها است؟ بهرحال فضه رفت و آن شير را از جريان آگاه ساخت، شیر آمد و مانع تاختن اسب بر بدن امام حسين (علیه‌السلام) شد.
[۱۰] کلینی، محمد بن یعقوب، الاصول من الکافی، ج ۱، ص ۴۶۵.    
[۱۱] كتاب الحجة ب ۱۱۶، ج ۷.
[۱۲] مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۱۶۹.    

نقل اين مطالب هيچ گونه دليل بر صحت و يا قبول آن از طرف نگارنده نمى‌باشد چون در منابع كهن و معتبر آمده ما هم نقل كرديم. البته مخفى نماند از اينكه بسيارى از منابع تصريح دارند كه بر بدن امام حسين(علیه‌السلام) و شهيدان اسب تاختند.
[۱۳] ابن طاووس، علی بن موسی، الملهوف علی قتلی الطفوف، ص ۱۸۲.    


۲.۲ - اسارت فضه


فضّه در جريان اسارت خاندان پیامبر در هنگام سوار شدن آنها بر مركب، دستان حضرت زينب (سلام‌الله‌علیها) را گرفت و او را کمک كرد تا آن بى بى سوار شود
[۱۴] عاملی، عبد الحسین ابراهیم، المفيد فى ذكرى السبط الشهيد، ص ۱۳۰.
و خود فضّه هم جزء اسيران بود.
[۱۵] فاضل دربندی، آقا بن عابد، اسرار الشهادة، ج ۲، ص ۶۳۰.    
[۱۶] حائری مازندرانی، مهدی، معالى السبطين، ج ۲، ص ۲۲۸.
[۱۷] عاشورا چه روزى، ص ۲۹۰.


۳ - وداع امام حسین با فضه



فضّه در روز عاشورا اين افتخار را داشت كه هنگام وداع امام با اهل حرم مورد خطاب محبّت ‌آميز امام قرار بگيرد.
[۱۸] خلخالی، علی ربانی، ستاره درخشان شام، ص ۳۵۴.


۴ - وفات فضه



تاريخ فوت فضّه معلوم نيست، اما قبر او در شام است. بقعه وى در باب الصغير بعد از خروج از بقعه عبداللَّه‌ بن جعفر طیّار و بلال به طرف بقعه محمّد بن ابی بکر در سمت دست راست قرار گرفته و روى سر در بقعه نوشته است: «فضّة خادمة رسول‌اللَّه».
[۱۹] خلخالی، علی ربانی، ستاره درخشان شام، ص ۳۵۴، به نقل از راهنماى حج و زيارتگاههاى جهان اسلام، ص ۱۲۹


۵ - پانویس


 
۱. محلاتي، ذبیح الله، رياحين الشريعة، ج ۲، ص ۳۱۳.
۲. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۴۱، ص ۲۷۳.    
۳. ابن اثیر، ابو الحسن، اسد الغابة، ج ۵، ص ۵۳۰.    
۴. عسقلانی، ابن حجر، الاصابة فی تمییز الصّحابة، ج ۸، ص ۲۸۱.    
۵. حسون، محمد، اعلام النساء المؤمنات، ص ۵۹۶.
۶. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۴۱، ص ۲۷۳.    
۷. فاضل دربندی، آقا بن عابد، اسرار الشهادة، ج ۲، ص ۶۳۰.    
۸. حائری مازندرانی، مهدی، معالى السبطين، ج ۲، ص ۲۲۸.
۹. عاشورا چه روزى است، ص ۲۹۰.
۱۰. کلینی، محمد بن یعقوب، الاصول من الکافی، ج ۱، ص ۴۶۵.    
۱۱. كتاب الحجة ب ۱۱۶، ج ۷.
۱۲. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۱۶۹.    
۱۳. ابن طاووس، علی بن موسی، الملهوف علی قتلی الطفوف، ص ۱۸۲.    
۱۴. عاملی، عبد الحسین ابراهیم، المفيد فى ذكرى السبط الشهيد، ص ۱۳۰.
۱۵. فاضل دربندی، آقا بن عابد، اسرار الشهادة، ج ۲، ص ۶۳۰.    
۱۶. حائری مازندرانی، مهدی، معالى السبطين، ج ۲، ص ۲۲۸.
۱۷. عاشورا چه روزى، ص ۲۹۰.
۱۸. خلخالی، علی ربانی، ستاره درخشان شام، ص ۳۵۴.
۱۹. خلخالی، علی ربانی، ستاره درخشان شام، ص ۳۵۴، به نقل از راهنماى حج و زيارتگاههاى جهان اسلام، ص ۱۲۹


۶ - منبع



اسیران و جانبازان کربلا، مظفری سعید، محمد، ص۱۸۴-۱۸۵.    


رده‌های این صفحه : اسیران کربلا | نهضت عاشورا




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.